Μαθαίνοντας την ιστορία για τις κατσίκες του Kaldi,ένας μοναχός μάζεψε και ο ίδιος από εκείνους τους θάμνους καρπούς, για να προσφέρει στους αδερφούς του. Εκείνη τη νύχτα οι μοναχοί ξαγρύπνησαν με ευκολία βρίσκοντας θεϊκή έμπνευση.
Η ιστορία μας λέει πως άλλοι Αφρικανοί της ίδιας περιόδου τρέφονταν με τον πλούσιο σε πρωτεΐνες καφέ τον οποίο τύλιγαν με ζωικά λίπη- πρωτόγονα Power Bars—και έσβηναν τη δίψα τους με κρασί φτιαγμένο από τους καρπούς του καφέ . Ο καφές αργότερα διέσχισε την Ερυθρά Θάλασσα καταλήγοντας στην Αραβία όπου και άρχισαν τα μαγειρέματα…
Ο Ινδός Baba Budan μεταφέρει λαθραία καρπούς καφέ στην κοιλιά του.
ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΑΒΙΑ
(Περίπου το 1000 με 1600)
Ο καφές όπως τον γνωρίζουμε ξεκίνησε στην Αραβία όπου οι κόκκοι καβουρδίστηκαν για πρώτη φορά γύρω στα 1000 μΧ. Μέχρι τον 13ο αιώνα οι Μουσουλμάνοι έπιναν τον καφέ για θρησκευτικούς λόγους. Ο «ζωμός του φασολιού» έθεσε τους δερβίσηδες σε τροχιά, διατήρησε τους προσκυνητές ξύπνιους και απλώθηκε στην κοσμική ζωή. Και όπου επεκτάθηκε το Ισλάμ, επεκτάθηκε και ο καφές: Βόρεια Αφρική, Ανατολική Μεσόγειο, και Ινδία.
Η Αραβία έκανε εξαγωγή στους κόκκους καφέ αφού τους είχε πρωτίστως καβουρδίσει ή βράσει έχοντας ορκιστεί πως κανένας σπόρος καφέ δεν πρέπει να φυτρώσει ποτέ έξω από την Αραβία ή την Αφρική, μέχρι το 1600- που ο Baba Budan, όπως η παράδοση λέει, αυτός ο Ινδός προσκυνητής –λαθρέμπορος έφυγε από τη Μέκκα με εύφορους σπόρους δεμένους σφιχτά στην κοιλιά του. Οι καρποί του Baba απέδωσαν καρπούς και ξεκίνησε η γεωργική επέκταση η οποία σύντομα έφτασε στις αποικίες της Ευρώπης…
Ναοί στο εξωτικό τοπίο της αποικιακής Ιάβας, όπου οι πρώτες φυτείες καφέ Ευρωπαϊκής ιδιοκτησίας, ιδρύθηκαν από αντιπρόσωπους εκ Amsterdam.
Η ΕΥΡΩΠΗ ΑΚΟΥΕΙ ΤΟΝ ΘΟΡΥΒΟ (1615 με 1700)
“Οι Τούρκοι πίνουν ένα μαυροζούμι…..Θα φέρω λίγο μαζί μου…για τους Ιταλούς”. Έτσι έγινε και ο Βενετός έμπορος εισήγαγε τον καφέ στην Ευρώπη το 1615. Αλλά η τελική παραγωγή που ισοδυναμούσε με τόνους κόκκων δεν ενδιέφερε τους έμπορους- ήθελαν τα μέσα παραγωγής του. Ο αγώνας είχε ξεκινήσει.
Η Ολλανδία ξεπέρασε το αρχικό εμπόδιο το 1616, φύοντας ένα φυτό του καφέ σε Ευρωπαϊκά εδάφη, για πρώτη φορά. Στη συνέχεια το 1696 ίδρυσαν την πρώτη Ευρωπαϊκής ιδιοκτησίας φυτεία καφέ , στην αποικία Ιάβα,πλέον μέρος της Ινδονησίας.
Η επιχείρηση πέτυχε και οι Ολλανδοί ξεχύθηκαν σε παρακείμενα νησιά. Με αυτοπεποίθηση και όχι επιφύλαξη, το Amsterdam άρχισε να παραχωρεί δενδρύλλια καφέ σε αριστοκράτες σε όλη την Ευρώπη…
Ο Louis XIV κραδαίνει το καφεόδεντρο, ένα δώρο από τους Ολλανδούς.
Το σύστημα του νταή
(Γύρω στο 1714 με 1720)
Ο Louis XIV δέχθηκε το Ολλανδικό δώρο γύρω στο 1714, ένα καφεόδεντρο για τον Βασιλικό Βοτανικό Κήπο στο Παρίσι , τον Jardin des Plantes. Μερικά χρόνια αργότερα, ένας αξιωματικός του ναυτικού, ο Gabriel Mathieu de Clieu, βρέθηκε στο Παρίσι με άδεια από την Μαρτινίκα, μια γαλλική αποικία στην Καραϊβική. Φαντάστηκε τη Μαρτινίκα ως Γαλλική Ιάβα, και ζήτησε να πάρει μέρη από το δέντρο του βασιλιά του. Η αίτηση απορρίφθηκε.
Τελικά ,ο de Clieu , υπό το σεληνόφως, έκανε μία επιδρομή στο Jardin des Plantes—πήδηξε τον τοίχο, μπήκε στο θερμοκήπιο και έφυγε με ένα βλαστάρι.
Αποστολή εξετελέσθη, και ο de Clieu σάλπαρε για Μαρτινίκα. Ίσως και να σκέφτηκε ότι το δύσκολο μέρος τέλειωσε, μα τότε θα είχε κάνει πολύ λάθος….
Ο Gabriel Mathieu de Clieu μοιράζεται το λιγοστό νερό του.
ΔΙΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟ
(Γύρω στο 1720 με 1770)
Κατά την επιστροφή του στη Μαρτινίκα, ο de Clieu έγραψε, ένας ζηλιάρης επιβάτης…, ανήμπορος να πάρει το καφεόδεντρο μακριά μου, του έκοψε ένα κλαδί.¨
Έπειτα ήρθαν οι πειρατές που παρά λίγο να κυριεύσουν το πλοίο’ έπειτα ήρθε η καταιγίδα που παρά λίγο να το βυθίσει. Εν τέλει, βγήκε ο ήλιος. Πολύ ήλιος. Το νερό δεν έφτανε για όλους και το παίρναμε με δελτίο. Ο De Clieu μοιράστηκε το νερό του με το δενδράκι για να μην ξεραθεί.
Κάτω από την επίβλεψη ένοπλης φρουράς, το βλαστάρι μεγάλωσε στη Μαρτινίκα, επεκτάθηκε σε οικογένεια 18 εκατομμυρίων δέντρων σε 50 χρόνια περίπου. Οι απόγονοι θα προμήθευαν τη Λατινική Αμερική, όπου ένας αποφασισμένος για όλα κατάσκοπος θα βοηθούσε ώστε να διαδοθεί ο καφές στις μάζες. ..
Η αυτοκρατορία καφέ της Βραζιλίας άνθισε από ένα μπουκέτο.
Ο ΚΑΦΕΣ ΑΝΘΙΖΕΙ ΣΤΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ
(Γύρω στο 1727 με 1800)
1727: Η κυβέρνηση της Βραζιλίας θέλει μερίδιο στην αγορά του καφέ. Αλλά πρώτα, χρειάζεται ένας πράκτορας για να περάσει λαθραία σπόρους από κάποια χώρα παραγωγής του. Σας παρουσιάζουμε τον Αντισυνταγματάρχη Francisco de Melo Palheta, τον James Bond του καφέ.
Ο Συνταγματάρχης Palheta παίρνει μετάθεση στη Γαλλική Γουιάνα, δήθεν για τη μεσολάβηση σε μία συνοριακή διαφορά. Αποφεύγοντας τις φρουρούμενες σαν κάστρο φυτείες καφέ, ο γοητευτικός Palheta επιλέγει διαφορετικό μονοπάτι μικρότερης αντίστασης, τη γυναίκα του κυβερνήτη. Το σχέδιο αποδίδει. Στο αποχαιρετιστήριο δείπνο της σχέσης τους, εκείνη πονηρά του δείχνει την αφοσίωση της’ μία ανθοδέσμη γεμάτη με κρυμμένους σπόρους καφέ.
Από αυτούς τους λιγοστούς βλαστούς θα φυτρώσει η μεγαλύτερη αυτοκρατορία καφέ στον κόσμο. Έως το 1800, οι τεράστιες συγκομιδές της Βραζιλίας, επέτρεψαν στον καφέ από ελιξίριο απόλαυσης της ανώτατης τάξης, να μετουσιωθεί σε ποτό για το λαό.
Πηγή: www.blog.gr